Vogeltjes kijken

In onze tuin, midden in de stad, komen niet veel soorten vogels. Maar de soorten die zich er wel wagen, maken 't af en toe erg bont. Zo zitten er altijd wel een stuk of acht ruziënde mussen in de boom. Vandaag zitten ze er weer met zijn allen, de herrieschoppers. Mus 1 heeft een stuk brood vast. Mus 2 wil dat brood ook wel. Ze trekken en duwen. Ze schreeuwen tegen elkaar. De strijd blijft onbeslecht, want ineens landt er een jonge merel in de tuin. Plof. Hij kijkt dommig om zich heen, de veertjes nog wat pluizig rond zijn kop. De mussen schrikken van het plompe beest en vliegen gauw hun veilige boom weer in. De jonge merel onderzoekt zijn nieuwe wereld. Wat kan ik eten? Hij probeert een takje. Nee. Een blaadje. Ook niet. Teleurgesteld probeert hij weg te vliegen. Hij komt niet hoger dan onze oude weggeroeste barbeque. Vanaf daar vlieg hij naar de schuttig. En zo weer een stukje verder. Het stuk brood ligt nog in de tuin. Je ziet de mussen denken. Aanvallen!