Cool

Ik stap uit. Bliep bliep, auto op slot. Ik loop naar het perron, waar Kaneel uit de trein stapt. Samen lopen we terug. Bliep bliep, auto weer van het slot. Zij stapt rechts in, ik links. Gordel om, motor aan, handrem eraf en gassen maar.

Even later. We rijden in de polder. En tractor komt ons tegemoet. Kaneel zegt: "je kunt hier op dit dammetje wel even wachten." Ik ben eigenwijs en rijd door. Als we vlak bij de tractor zijn zie ik dat het toch écht niet gaat passen. Ik moet in z'n achteruit, tientallen meters terug naar het dammetje. Heel stoer, allebei half omgedraaid in onze stoel, rijden we een stuk terug. Zonder problemen steek ik de auto achteruit het dammetje in. De boerenkinkel op de tractor lacht naar ons met zijn ongeschoren bekkie. Achter hem aan komt een busje met twee jonge gozers. Ze lachen breeduit en steken hun duimen naar ons op. Kaneel en ik lachen terug, we hebben de kick van ons leven.

Autorijden. Het blijft cool.