Life goes on

Ik was dus op weg naar Utrecht. Om samen met mijn geliefde vriendinnetje Kaneel het bevrijdingsfestival te bezoeken! Het was enorm gezellig. We hebben samen lasagna gegeten, wijn en bier gedronken, en een Calippo uit het kartonnetje geslobberd. We hebben gedanst, mensen gekeken, en een gadget van Mensen In Nood om onze nek gehangen. En de topper van de avond: 6 euro verdiend!

Zes hele euro's, en ik kan je verzekeren: als we ons geheime goudmijntje tot op de bodem hadden leeggeschraapt hadden we nog véél meer verdiend. Adam Curry zou jaloers zijn als 'ie hoorde hoe slim we het hebben aangepakt. Let goed op, het gaat als volgt. De biertjes op het festival kosten 2,50. Voor een leeg (plastic) glas krijg je 0,50 statiegeld terug. Het enige wat je dus hoeft te doen, is je ogen goed de kost te geven. En dat deden we dus ook: rapen, rapen, rapen! Het was alsof er geld op de grond lag. En zo kwam het dat Kaneel en ik, terwijl we zelf maar 2 biertjes hadden geconsumeerd, bij de bar terug kwamen met 12 lege bierglazen. Kassa!

Helaas moesten we weg, ik moest m'n trein halen. Onderweg naar de fiets zag ik minstens vier lege glazen liggen. Het liefst was ik snel even terug gerend om die glazen in te leveren. Zeg nou zelf: je bent toch een dief van je eigen portemonnee als je zo'n kans laat liggen?