woensdag 5 mei 2004

Autotrauma

't Is alweer een paar dagen geleden, maar toch wil ik dit trauma graag nog even delen met u. Als onervaren chauffeur is het slechts wachten tot er een keer iets mis gaat. Bij mij ging het zo:

Ik was bij mijn ouders in Limburg, die daar op de camping stonden. Ik vroeg of ik mocht rijden. Met zijn drieën stapten we in de auto, ik achter het stuur. Toen we net de camping af waren ging het al mis. Ik reed een helling op, en dan niet zo'n slap hellinkje waarop je met je instructeur de hellingproef hebt geoefend, maar een echte full-grown bikkel-helling. Aan het einde van de helling moest ik de doorgaande weg opdraaien, maar helaas reden er wielrenners langs waardoor ik moest stoppen. Midden op die helling dus. Je raadt het al: ik kwam nooooit meer weg. De hellingproef mislukte, we rolden een stukje achteruit, mijn vader trok in paniek aan de handrem, ik begon te schreeuwen tegen mijn vader, mijn moeder probeerde vanaf haar plaats achterin de hoofden koel te houden, iedereen schreeuwde tegen elkaar, en ik bleef die *#@%&* hellingproef maar proberen. Uiteindelijk lukte het me om weg te scheuren; onder geroep van mijn ouders dat ik meer gas moest geven, schoten we met ronkende motor en piepende banden de helling op, de bocht door en in één keer de weg op.

Pfffieuw! Nog een geluk dat er geen andere auto's te bekennen waren op dat moment.

Geen opmerkingen: