Mooi stukje
"Bij de ijssalon gingen we onder een parasol zitten. Ik dacht aan de brief van Lotte. Waarom zou ze mij na acht jaar weer willen zien? Waarom niet na vier jaar? Of waarom niet na twintig? Het zou wel iets met haar huidige leven te maken hebben. Je wordt niet op een regenachtige woensdag wakker en denkt na het tweede kopje thee: laat ik het verleden eens opzoeken. Het moest samenhangen met andere gebeurtenissen. Wat die gebeurtenissen waren wist ik niet, maar ik stond open voor het verleden.
Eigenlijk stond ik aan beide kanten wagenwijd open. Het verleden mocht van mij zo binnenzeilen, maar de toekomst was ook welkom. Ik was niet zo kritisch meer als het ging om leven.
En omdat ik aan beide kanten openstond, waaide het leven door me heen als een zomerbriesje."
Uit: Mensen die ik ken die mijn moeder gekend hebben - Arjen Lubach.
2 opmerkingen:
Zeker mooi stukje! Begrijp ik hieruit dat je het boek weer tevoorschijn hebt getoverd?
Jazeker, weer tevoorschijn getoverd toen ik vorige week ziek was. Heb het uiteindelijk, na een inleesperiode van bijna een half boek, toch nog in een ruk uitgelezen! Eindoordeel: positief :)
Een reactie posten