Maandagmiddaggedachten

Het was maandag. Ik slenterde door de stad, aan het einde van de middag. Al bijna de stad uit, het werd inmiddels donker, besloot ik nog even de cd-winkel binnen te lopen. Geen bijzondere cd-winkel, gewoon een Van Leest zoals er honderden zijn in Nederland, maar toch, een cd-winkel. Ik mag er graag rondneuzen.

In de cd-winkel stonden nog maar vier bakken met koopjes. Op het raam hing een wit A4-tje met een boodschap. "Per x februari kunt u ons vinden op de nieuwe multimedia afdeling van de Bijenkorf," of iets van die strekking. De winkel ging al bijna sluiten en het meisje achter de kassa zong mee met een romantisch liedje.

In die halflege winkel met koopjesbakken en kale muren kreeg het romantische liedje iets triests. Ik zag ineens hoe de dingen veranderen. Mensen komen niet meer bij de cd-winkel. Ze gaan hooguit nog naar de multimedia afdeling van een warenhuis. Ze downloaden hun muziek en zetten die op een mp3-speler. Bands verspreiden hun nieuwe single via internet. Cd's zijn een beetje ouderwets aan het worden, iets voor de liefhebber. De dingen veranderen, gewoon zomaar zonder dat je er iets aan hoeft te doen. De dingen veranderen en daar is niks mis mee, want stilstand is achteruitgang. Maar toch. Het had iets triests.