Geduld is een schone zaak

Bijna twee weken nadat ik mijn rijbewijs heb gehaald, heb ik eindelijk een auto tot mijn beschikking. 't Is niet de coolste auto denkbaar voor een schone jonkvrouw (de Renault Scenic van mijn ouders, een gezellige gezinswagen), maar ik ben er meer dan tevreden mee. Helaas is mijn moeder vanochtend 'de hort op gegaan', zoals dat hier op de Veluwe heet, en heeft ze de auto meegenomen. Ze zou vanmiddag weer thuis zijn, zodat ik lekker een stukkie kan gaan crossen. Nu is de middag pas anderhalf uur jong, maar mijn geduld is helemaal op. Ik wil niet meer wachten, ik wil achter 't stuur kruipen, het sleuteltje omdraaien, gasgeven, en weg sjeezen, de wijde wereld in! Mama kom terug, ik wil autorijden!