Onderweg

We zoenden elkaar op een zaterdagnacht, in een smoezelig hoekje naast een snackbar. We waren dronken, we dachten niet meer na, we werden verliefd. Onze ontmoetingen werden een aaneenschakeling van onderwegplekken.

In mijn hoofd zit een film van een verliefde jongen en een verliefd meisje. Je ziet beelden van de jongen en het meisje, op allerlei plekken in Nederland. Ze staan te zoenen op het station in Enschede, bij een tramhalte in Scheveningen, in een auto in de Nijkerkse polder, ze nemen afscheid op een perron in Venlo en ze springen elkaar in de armen bij een Hooglandse bushalte. Hooverphonic zingt op de achtergrond: "that's why I am so mad about you."

Gisteren speelde de slotscène van de film. Je ziet de jongen en het meisje lopen in een parkje in Deventer, vlak langs het spoor. Ze hebben hun handen in hun zakken. Ze praten, ze kijken elkaar niet aan. Hij geeft haar een sleutel. Het begint zachtjes te regenen. Op het station geven ze elkaar een knuffel. Dan stapt hij in de trein. Zij kijkt hem na. Ze zucht, en neemt de trein naar huis.