Ode aan Sarah Bettens
Vroeger, toen ik een wannabe-alto-puber was met ribbroeken van het waterlooplein, was ik al fan van haar band. Dat schorre in haar stem, die gitaren, dat melancholieke maar berustende toontje. Als ik nog wel eens zo'n cd van vroeger opzet, smelt ik weg. Dan zucht ik eens diep en voor ik het weet verdwijnen al mijn zorgen door het afvoerputje van mijn geest. Tegenwoordig zingt ze solo. Vanmiddag hoorde ik haar toevallig live een liedje zingen op de radio. Het afvoerputje werkte nog steeds.
4 opmerkingen:
Goh, wat grappig, ik zocht laatst een cd uit mijn kast om te luisteren, en kwam langs k -s choice maar besloot toch maar niet op te zetten, want ik word altijd neerslachtig van die muziek. Ik zet die muziek altijd op als ik mezelf wil verdrinken in traantjes. Leuk he hoe verschillend muziek kan vallen.
X Monique
Ja je hebt gelijk, het is wel een beetje depressieve muziek zo nu en dan. Maar op een bepaalde manier word ik er altijd heel rustig van, vooral van het album Almost Happy :)
Ik vind k's choice helemaal geweldig, lekker meebleren. En vroeger toen ik in het schoolorkest zat heb ik zelfs met 3 andere meiden covers van hun gezongen :d
probeer ook JEM eens zou ik zeggen.
Een reactie posten