Lentekriebels en winterslaap

Het lijkt net lente buiten. Heel bedriegelijk. Mijn instinct laat een soort vrolijke lentekriebel los diep in mijn binnenste. Mijn verstand probeert die kriebel te negeren, omdat het pas januari is en er vast nog wel een paar donkere dagen en winterse weken aan komen. Zo loop ik over straat, heen en weer geslingerd tussen lentekriebels en winterslaap. Nee, jas dichthouden. Nee, niet flirten met willekeurige voorbijgangers. Nee, ook geen zomerkleren kijken in de etalages.

Rotlente. Rotwinter. Mijn hele bioritme is verdorie in de war.