Onze jongens
Voetbal kijken is eigenlijk het leukste met een grote groep. Met z'n allen voor de TV of in de kroeg, biertje erbij, Lucky Lion van Dubbelfriss om de nek, en dan lekker veel schreeuwen, juichen en commentaar leveren. Helaas had ik vandaag geen grote groep om voetbal mee te kijken. Ik zat in m'n eentje op de bank, met een glas Roosvicee en een zakje paprika frietsticks. Ik riep schuchter "jeeeh!" door de lege kamer als we scoorden, ik blies een zuchtje adem door mijn getuitte lippen als het spannend was, ik kreunde toen duidelijk werd dat we zouden gaan verliezen. Nu bespreek ik online de wedstrijd na met een vriendin. De vriendin gaat er helemaal in op, ze scheldt Advocaat uit voor stommeling, ze is danig gefrustreerd. Langzaam krijg ik toch nog een beetje dat groepsgevoel. Maar ik denk dat ik te laat ben. Ik had natuurlijk Dubbelfriss moeten drinken in plaats van Roosvicee. Ik heb onze jongens vreselijk teleurgesteld.
1 opmerking:
O mijn liefste, dat gevoel is echt zo herkenbaar. Ik was op een verjaardag en de jarige jet houdt in het geheel niet van voetbal. We zaten in de tuin en aten gebak, bij de doelpunten rende ik als een haas naar binnen. Tijdens de laatste minuten speeltijd zat ik in de bus. Bus leeg. Ik belde iemand die weinig tijd voor me had. Zat natuurlijk te kijken. Daar ga je. Froukje we hebben de mannen teleur gesteld en dan hebben ze ook nog eens verloren. Hoe maken we dit goed? Misschien kan ik iets regelen met oranje klompen en vlechten voor aankomende wedstrijd. Ik sms je.
Een reactie posten