Hopeloos

Woensdag heb ik een tentamen. Ik heb al in geen eeuwen meer een boek opengehad. Het is een regelrechte ramp. Ik lees twee zinnen, ik loop een rondje en maak koffie. Ik lees vier zinnen, ik check mijn mail. Ik maak twee opgaves. Ik haal mijn rekenmachine en check mijn mail. Ik drink een blikje golden power, ik spring de trap op en af, ik check mijn mail. Ik lees een pagina, ik kijk op de klok. Ik praat tegen mezelf als een schizofreen. Ik ga plassen, ik wrijf in mijn ogen en bedenk me dat ik mascara op heb. Ik veeg in de badkamer de mascara weg. Ik poseer voor de spiegel. Ik ga weer zitten, ik tik wat in op mijn rekenmachine. Ik teken een tabel in mijn collegeblok. Ik ren naar mijn computer en check mijn mail. Ik neem me voor om morgen vroeg op te staan om echt te gaan studeren. En ik check nog maar eens mijn mail. Het is hopeloos.