Mannen

Als vrouw op een verjaardag vol mannen, maak je heel wat mee. Het begint met een 3D kijkertje waardoor je twee prachtige zanderige vrouwenbillen in string kunt bewonderen en gaat via grappen over veertienjarige meisjes naar nog veel meer plat vermaak. Echt interessant wordt het wanneer je je als vrouw de rituelen van de mannenwereld probeert eigen te maken.

Er waren geen bieropeners maar de aanwezige mannen openden hun flesjes met alles wat maar voorhanden was: theelepeltjes, bierkratten, colaflessen, een "bierafschuimspatel" en natuurlijk de gebruikelijke aanstekers. Dat met die aansteker vond ik er wel stoer uitzien en bij gebrek aan interessante gespreksstof besloot ik te proberen de techniek onder de knie te krijgen. Huisgenoot P. legde me de basisprincipes uit:

• hou je hand om de hals van de bierfles, met je wijsvinger vlak onder de bovenkant
• ontspan je vinger, wurm de onderkant van de aansteker eronder en span je hand goed aan
• gebruik je wijsvinger als hefboom en wip de dop in één snelle beweging van de fles

Dit klinkt misschien simpel maar dat was het niet. Rood aangelopen en met pijnlijke wijsvinger probeerde ik keer op keer de juiste move te vertonen, terwijl het dopje van mijn bierfles telkens een stukje verder openboog en het bier naar buiten begon te sputteren.

De mannen om mij heen konden niet blijven toekijken. Van alle kanten kwamen de experts toegesneld met advies: ik moest mijn hand in het begin meer ontspannen, de hoek van de aansteker moest anders, ik moest de bierfles draaien, goed knijpen, het eens met een andere tool proberen, niet teveel kracht zetten en de aansteker in één snelle beweging naar beneden duwen. Ze struikelden over hun eigen tong om als eerste met advies te komen, terwijl enkele anderen in de hoek van de kamer hoofdschuddend toekeken hoe een vrouw zich begaf op het domein van de man.

Na vijf minuten oefenen kreeg ik het eerste flesje open, toen het tweede, het derde en het vierde. De mannen gaven steeds meer flesjes aan mij door om te openen. Maar mijn vinger deed pijn en ik had geen zin meer. Ik hield het voor gezien. De rest van de avond gaf ik mijn flesjes weer gewoon aan een willekeurige man om hem met een stralende glimlach te vragen: "wil je deze even voor mij openmaken?"