Herinneringen aan Canada, deel 5

Typisch Canada (volgens de zeer subjectieve ervaring van een Nederlandse bezoeker):

• Van die ouderwetse reclameborden, wit met rechthoekige vakjes, waarin zwarte letters worden geschoven om zo een zinnetje te vormen. Ze stonden overal. Bij een kerk zag ik een bord met het zinnetje: "Accept Jesus. Now is the time."
• Vrouwen in de bouw;
• De aarbeienoogst die op het provinciale nieuws werd bijgehouden;
• Enórme koepelvormige tenten langs de snelweg, waar bij navraag strooizout voor de besneeuwde winters in bleek te zijn opgeslagen;
• Mannen die van vissen houden;
• Kampvuur maken;
• Een club voor ranch-kinderen waar ze vee leren keuren;
• Coyote's (ook wel prairiewolf) die je 's nachts hoort janken;
• De vlag met de maple leaf, ik zag hem werkelijk overal (die Canadezen zijn als je het mij vraagt net zo patriottistisch als hun zuiderburen);
• Waarschuwingen om je eten goed op te ruimen tegen de beren;
• Vriendelijke mensen die je zomaar te hulp schieten;
• Fantastische bediening in sommige restaurants (waar de bediening voor haar inkomen dan ook afhankelijk is van jouw fooi);
• Bakkerijtjes met enorm veel lekkere zoetigheden en geweldige "take out" koffie (maar vraag er niet om een halfje gesneden bruin);
• Zeer rustige en hoffelijke mensen in het verkeer;
• In bepaalde gebieden met geluk één radiozender per bandbreedte;
• Muggen;
• Jongens en meisjes in groenbruine padvinder-achtige uniforms (inclusief iets te korte broek en stevige stappers), die je maar al te graag te woord willen staan tijdens je bezoek aan de vele nationale parken die Canada rijk is;
• Eksters, die als enigen van alle vogelsoorten precies zo zijn als in Europa;
• Jonge en gezond ogende bedelaars in Vancouver, die een wedstrijd lijken te doen om de meest originele tekst op hun kartonnen bord. Ik zag bijvoorbeeld: "Spare change for weed" en "I am ugly, nobody likes me."
• En om af te sluiten uiteraard de onvermijdelijke lange afstanden, grote afmetingen en bijbehorende grote auto's.