Vriendschap

Het begon zes jaar geleden, toen we allebei meededen aan de schoolmusical en ik haar Jip&Janneke lippenbalsem mocht lenen. Een jaar later werd het pas echt leuk, toen we met diezelfde schoolmusical op mochten treden in Duitsland en we op een parkeerplaats langs de snelweg in ons broek plasten van het lachen. Een nieuwe vriendschap was geboren. Een vriendschap met lief en leed, met lachen en huilen. Met stiekeme wc-afspraakjes tijdens saaie lessen, bloemen plukken in de zomer, discman luisteren met allebei een oordopje in, samen schreeuwen naar de auto's onder het viaduct en bier drinken op vrijdagmiddag in de kroeg. Met verliefdheden op onbereikbare jongens, later met verliefdheden op bereikbare jongens, en nog later met relatieproblemen, gebroken harten en gelukkig ook weer nieuwe opbloeiende liefdes.

We hebben de moeilijkste afstanden overbrugd. Australië-Amersfoort, Enschede-Scandinavië, Enschede-Frankrijk. Tegenwoordig is het Enschede-Utrecht en dat is al moeilijk genoeg. Onze levens verschillen veel van elkaar. Soms zien we elkaar maanden niet. We proberen de boel op te fleuren met telefoontjes, sms'jes, e-mailtjes, kaartjes en zo nu en dan een dikke envelop op elkaars deurmat. Het is niet niks, om een vriendschap op afstand te onderhouden.

Kaneel en ik. We hebben al zes jaar veranderingen overleefd. Ik heb er het volste vertrouwen in dat we het nog minstens zestig jaar met elkaar vol zullen houden. Later zullen we als twee oude gerimpelde dametjes op een bankje zitten, ergens op een plein in Amersfoort. We zullen naar de duiven kijken en tevreden glimlachen.