Lievelingsspijkerbroek

Een jaar geleden kocht ik hem. Mijn spijkerbroek. Vandaag draag ik hem weer, zoals ik hem al ontelbare dagen heb gedragen het afgelopen jaar. Misschien wel 183 dagen. Of meer. Hij is nu gebleekt door het wassen en dragen, er zit een hardnekkig vlekje in en hij vertoont ernstige slijtplekken op de bovenbenen. De onderkant van de linkerpijp is gerafeld, omdat hij door mijn vijf milimeter kortere linkerbeen steeds over de grond schuurt.

Ik ben bang dat ik er bijna afscheid van moet nemen. Maar misschien kan ik hem nog afknippen van de zomer. Want zo hoort dat te gaan met lievelingsspijkerbroeken. Je gooit ze niet eerder weg dan wanneer ze tot op de draad versleten zijn. Je wacht tot de gaten erin vallen. Dan zoek je weer een nieuwe, een spijkerbroek die als gegoten zit. En na ongeveer een jaar heb je weer een nieuwe lievelingsspijkerbroek.