Ja hallo!
Er is iets vreemds aan de hand. Ik snap d'r niks van. Ineens is het lente! Ja vandaag dan toevallig even niet, met al die regen enzo, maar verder lijkt het toch echt een beetje lente te worden. En het is alweer februari dus dan hóórt het ook gewoon alvast een beetje lente te worden. Nee, ik bedoel natuurlijk niet écht lente met terrasjes en zonder jas naar buiten, en ja, ik weet ook heus wel dat het in februari nog kan vriezen, maar ik bedoel gewoon dat het af en toe ineens mooi weer is en dat er sneeuwklokjes bloeien enzo. Dat hoort gewoon in februari.
En toch. Toch is er iets vreemds aan de hand. Het begin van de lente is namelijk volkomen langs me heen is gegaan! Ik heb het gemist! Normaal gesproken komt mijn instinct vrij vroeg in het jaar los. Wanneer de mensen nog diep in hun winterjas gedoken over straat snellen, kriebelt het bij mij allang en kan ik niet meer wachten tot ik mijn zomerjas weer aan mag. Dit jaar heeft mijn instinct me in de steek gelaten. Het is alsof ik per ongeluk te laat ben wakker geworden uit mijn winterslaap. Ineens zie ik hazelaren die in de knop staan, winkels vol met zomermode en mijn moeder die alweer narcissen in huis heeft gehaald. "Ho es!" protesteert mijn rationeel denkende rechterhersenhelft, die normaal gesproken tips krijgt van mijn instinctieve linkerhersenhelft. "Wat is hier aan de hand?!"
Is het écht alweer lente aan het worden? Ja hallo! Hadden jullie mij verdorie niet even kunnen waarschuwen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten