Herinneringen aan Canada, deel 7
In deze spannende tijden, waarin er van alles verandert in mijn leven – dingen waarover ik zou willen schrijven maar waarvan de woorden zich nog even niet op papier laten zetten – is er gelukkig nog muziek. Ik luister naar Viva La Vida or Death and All His Friends, het laatste album van Coldplay, en voel me ineens weer zoals toen. Toen in Canada. Toen ik in de trein zat, dagen achter elkaar, en uitkeek over de eindeloze voorbijglijdende landschappen. Van bossen en meren naar prairies en heuvels, terwijl mijn gedachten onder begeleiding van Coldplay vrij wegdreven. Toen ik in de auto zat, met een slapende D. naast me, rijdend over een eindeloze weg langs bomen en vervallen huizen die allemaal op elkaar leken maar waar geen mens te bekennen was. Met m’n linkerbeen opgetrokken, lekker mogelijk door de huurauto met automaat, een oordopje van de iPod in mijn oor. Landschappen gleden aan mij voorbij, ik luisterde naar Coldplay en reisde. Nu luister ik weer naar Coldplay en als ik mijn ogen dichtdoe glijden alle veranderingen aan me voorbij. Ik doe mijn ogen dicht en reis even.
4 opmerkingen:
Dit is geen toeval: Op het moment dat ik dit logje lees begint de radio spontaan Coldplay te draaien :-)
Veel succes met al die veranderingen! Ik hoorde dat je ook misschien iets met S gaat doen? Als je eens in Deventer bent ben je welkom hè.
Ik hoop dat je ook een beetje kan genieten van wat er allemaal gebeurt en dat het niet teveel over je heen komt ;)
:D zo fijn, van die vakantiemuziek!
Whaa, ik krijg helemaal zin om naar NZ te gaan!
Een reactie posten