De beer is los (snel, sluit 'em op!)

Normaal gesproken schrijf ik niet over politiek op mijn weblog. Ik wil dat het een weblog is met onschuldige, onopvallende en er-totaal-niet-toe-doende stukjes, als podium voor mijn hersenspinsels en ter vermaak van vrienden, bekenden en anderen die op zoek zijn naar afleiding op het web.

Gisteren dacht ik dat ik wel een keer een uitzondering kon maken. Ik zette mijn mening op het web. Zoals te aanschouwen is bij de comments van de betreffende post ontwikkelde zich iets wat lijkt op een heuse discussie, met voor- en tegenstanders. Het is de commentatoren niet aan te rekenen, hulde zelfs voor hun goede reacties, maar toch schrok ik ervan. De enige discussies die hier doorgaans gevoerd worden gaan over de voors en tegens van buiten zwemmen en de vraag of het saai is om om acht uur weg te gaan van een feestje.

Ik denk terug aan een goede raad die ik ooit kreeg van een oud Portugees vrouwtje, die ik ontmoette toen ik in Lissabon met mijn backback in de bus zat, op weg naar het vliegveld. Het vrouwtje vertelde mij in goed Engels (maar met een zwaar accent) dat ze heel veel had gereisd. Daarbij sprak ze altijd allerlei mensen. Maar, en dit was haar advies aan mij, er waren drie onderwerpen waar ze nooit over sprak: religie, politiek en voetbal.

Volgende keer lieve lezer, kunt u hier dus weer gewoon de vertouwde onbenullige stukjes verwachten over het groene gras, de rijen bij de supermarkt en vreemde mensen in de trein.