zondag 5 september 2004

Over trekkers, zwaluwen en het familiegevoel

Gisteren familiereunie gehad. Op de oude boerderij, waar mijn moeder is opgegroeid. Diezelfde boerderij, waar ik als klein kind vaak speelde. Veel was hetzelfde gebleven. De boomgaard, het pompende geluid van de melkmachine, duizenden hoekjes met spinnewebben, spannende schuurtjes, kalfjes die aan je hand lebberen, krakkemikkige bovenkamertjes vol oude spullen en spannende verhalen.

Er was ook veel veranderd! Neven en nichten die ik maar een paar keer in mijn leven gezien heb. Kleine kinderen van die neven en nichten, die ik tot gisteren zelfs nog nooit gezien had. Bij m'n oom achterop de trekker, waar ik vroeger wel eens zat, zat nu de stoere Lennart van vijf. En op het minitrekkertje van plastic reed nu tweejarige Fleur. Er waren wat mensen dood, maar ook wat nieuwe mensen geboren. De hond was oud en dik geworden. M'n ooms wat kaler, m'n tantes wat rustiger. Iedereen een beetje ouder, alles een beetje anders.

Maar de zwaluwen vlogen nog steeds.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Dat is het Alex. Welkom in Nijkerk.

Kaneel

moos zei

Nijkerk aan de macht!

moos zei

wij hebben de mooiste bochtige dijkweggetjes die je je maar in kan beelden. Sommige zijn zelf zo bochtig Alex, dat je er scheel van gaat kijken!

moos zei

In Nijkerk kun je, als je geluk hebt, nog zien hoe een koe een haas vangt. Hier wil ik het graag bij laten.