Zin (of: regen deel 3)

Vandaag zou de derde luie dag in een rij worden. Ineens kwam daar verandering in doordat ik werd gevraagd mee te gaan tennissen. Ik had eigenlijk geen zin, maar vond dat een beetje lichaamsbeweging geen kwaad kon. Dus maakte ik zin. Toen ik op het punt stond te vertrekken, barstte de bui los. De regen viel met bakken uit de hemel. Oke, dan geen tennis. Inmiddels had ik wel heel veel zin gemaakt. En zoals dat gaat met zin, moest ik die ook weer ergens kwijt. Goed dan, plan twee: naar het overdekte zwembad, baantjes trekken. Ik maakte me geestelijk klaar om te gaan zwemmen. Toen kwam ik erachter dat mijn zwempas niet meer geldig is. Oke, ook geen zwemmen. Skeeleren dan? Nee, de weg is te nat. Hardlopen? Nah... Het wordt niks meer ben ik bang. Vandaag geen lichaamsbeweging meer voor mij. Maar waar moet ik die zin toch laten?