vrijdag 20 maart 2009

Spin

Gisterenavond kwam ik laat thuis na een geslaagd theaterbezoek. Ik ruimde nog even wat spullen op toen ik zag dat onze vriend de huisspin weer terug was. De joekel van misschien wel vier centimeter had ik al eens eerder uit huis verwijderd, berustend in de gedachte dat hij helaas vast weer door een kiertje naar binnen zou kruipen. Of misschien was dit zijn vrouwtje wel. In ieder geval zat daar weer een grote dikke spin op de muur. Nu ben ik niet erg bang voor insecten en een spinnetje op z’n tijd kan ik best hebben. Maar deze spin was toch wel erg groot. Ik zag het dan ook niet zitten om hem te laten lopen, vond het geen prettige gedachte om met zo’n beest onder één dak te wonen.

Er zat maar één ding op: verwijderen. Met zwetende handen voerde ik de luciferdoosjestruc uit die D. me had geleerd: leeg doosje over het ongedierte, hulsje eroverheen schuiven, snel naar buiten met het doosje, hulsje eraf schuiven, doosje hysterisch van je af gooien en een meter achteruit springen. Een vlekje zien weg sprinten in het donker en het lege luciferdoosje met natrillende handen oppakken. Helaas bedacht ik me gisteren iets te laat dat ik de vorige keer een groter doosje had gebruikt voor dit formaat spin. Toen ik het doosje hard tegen de muur drukte en het hulsje er voorzichtig omheen schoof, maakte ik me zorgen of de spin daar binnenin wel op tijd opzij zou stappen en zijn poten heel zou houden.

Inmiddels heb ik geleerd erop te vertrouwen dat insecten zichzelf wel redden in zo’n klein doosje, maar dit keer ging het mis. Toen ik het dichtgeschoven doosje van de muur haalde, plakte er een dikke zwarte poot op de muur die nog een laatst stuiptrekking liet zien. Inderdaad, ieeehh! Nog hysterischer dan anders rende ik met het doosje naar buiten en controleerde of ik een vlekje in het donker zag wegrennen. Helaas zag ik niks, maar het doosje was wel leeg. De spin had met zijn zeven poten toch weg weten te komen. Ik heb nooit eerder een spin gehandicapt gemaakt en hoop maar dat hij het overleeft. Aan de andere kant hoop ik heel stiekem dat hij het niet redt, zodat hij tenminste niet meer door een kiertje ons huis binnen kan kruipen…

5 opmerkingen:

Geth zei

Jouw stukken lezen zorgt altijd wel voor een brede glimlach :) -- zo netjes van je dat je het spinnetje niet platslaat, ik heb daarentegen een fobie ;)

Anoniem zei

Jakkes, handige truc en mijn vriendje zou graag willen dat ik hem gebruikte, want hij vindt het echt vreselijk dat ik spinnen altijd doodmaak. Maar dan moeten ze maar lekker buiten blijven!

Froukiwi zei

SpinneTJE? Dit was echt een joekel, die 4 centimeter is niet overdreven...

Geth zei

Hahaha. Ja, eerlijk gezegd dacht ik bij het eerste keer lezen van 4cm dat het wel meevalt, maar als je het eens aanwijst met je vingers en dan voorstelt dat dat het lichaam van een spin is... ik had een zo dik mogelijke krant of tijdschrift gehaald, en dan moet de witte muur zich maar opofferen, vervolgd met een actie die jij echt superleuk heb omschreven:

"[..] hysterisch van je af gooien en een meter achteruit springen" -- dat was echt gaaf! :D

valerie zei

Hahahahaha!
Weet je, een glas werkt ook, met een kartonnetje ;) is iets handiger en kun je precies zien wat je doet. Nadeel: je ziet de spin ook.. in zijn volle glorie. Jakkes.

Dit soort exemplaren zijn niet aan mij besteed. Thank goodness voor de man in huis...