Fiets

Zo'n anderhalve maand terug kreeg ik voor de zoveelste keer in korte tijd een lekke achterband. Ik had de band vlak daarvoor nog laten vervangen bij de fietsenmaker, maar nu liep hij toch weer langzaam leeg. Omdat ik het gelazer met lekke banden zat was, besloot ik vriendliefs fiets te pakken; die gebruikte hij toch nooit. Wekenlang fietste ik rond op het oude brikkie van D. Af en toe miste ik mijn eigen fiets met versnellingen, spatbord en fietstassen wel, maar mijn luiheid was sterker.

Helaas viel afgelopen weekend de ketting van D's fiets, terwijl ik net bij het station aankwam. Ik ben gisterenavond dus maar terug gelopen met de fiets aan mijn hand, en heb hem in de schuur bij de afdeling Te Repareren Fietsen gezet. Nu is er nog maar één uitvlucht: de fiets van M, die in het buitenland zit en haar fiets (samen met haar favoriete kamerplant) bij ons heeft ondergebracht. Vanavond ga ik de banden oppompen en kijken of ik er een beetje op pas. Ik hoop maar dat de fiets het een poosje vol houdt, want stel je toch eens voor dat ik die verrekte bandenlichters weer moet aanraken. Ik moet er níet aan denken.