Water

Vorige week liep ik door het doolhofachtige faculteitsgebouw waar ik studeer, op zoek naar een docent. Ik liep langs een plant die op de gang stond, op een soort pleintje tussen een aantal kantoortjes. De plant stond er een beetje zielig en verlept bij. Ik keek om me heen en probeerde vast te stellen welke van de kantoorbewoners verantwoordelijk was voor deze plant. Waarschijnlijk gedeelde verantwoordelijkheid, stelde ik vast, en waarschijnlijk was iedereen op vakantie geweest. Arme plant. Ik kon het niet aanzien. Ik rommelde in mijn tas en diepte de accessoire op waar geen vrouw zonder kan: een waterflesje. Geheel onbaatzuchtig doneerde ik mijn halve liter aan de plant.