Over filosofie, economie en oude grijze mannen in een boekhandel

Het was warm en ik voelde me niet zo lekker, dus besloten M. en ik onze wekelijkse yogales over te slaan. In plaats van naar de yogaschool gingen we naar de boekhandel, waar uitgebreid aandacht werd besteed aan de maand van de filosofie. Op de eerste verdieping van de boekhandel was een filosofische hoek ingericht, met filosofische boeken, filosofische kaartspelletjes en filosofische kussenslopen. We bladerden door de boeken, lachten om het kleffe "ontdek je ware drijfveren"-spelletje en verwonderden ons over de vele boeken die er voor dummy's worden geschreven. Met een boek van mijn favoriete Intermediair-columnist Alain de Botton onder mijn arm, vertrokken we een kwartier later weer naar beneden.

Beneden stond een tafel waarachter, zo lazen wij op een aanplakbiljet, Arnold Heertje zat. Op de tafel lag een half opgegeten broodje gezond en een stapel boeken; meneer Heertje was aan het signeren. Tegenover de tafel stonden een paar plastic stoelen in rijen opgesteld, waarop een aantal mannen zaten, in afwachting van een lezing die meneer Heertje zou geven over zijn nieuwste economische inzichten. Een van de mannen sprak ons aan. "Mag ik u wat vragen? Wij vroegen ons af wat al die jongelui toch zoeken boven!" M. en ik vertelden de man dat wij boven op zoek waren naar filosofie en ik liet hem mijn boek zien. De mannen waren aangenaam verrast en de enthousiaste leider van het clubje, degene die ons aan had gesproken, probeerde ons meteen te interesseren voor economie. Terwijl M. vast doorliep naar de bak met poëzieposters, werd ik uitgenodigd om naast de mannen te komen zitten. Dat deed ik en meteen kreeg ik het boek van meneer Heertje in mijn handen geduwd. De enthousiasteling naast me vertelde wat er toch zo goed is aan de ideeën van meneer Heertje, en de schrijver zelf zei: "als je hem koopt dan signeer ik het!" Ik las de achterkant van het boek en zei dat ik het interessant vond, maar dat ik zijn boek niet wilde kopen. "Ik heb al een boek," zei ik, terwijl ik Alain voor de tweede keer omhoog hield.

Later stonden M. en ik bij de kassa. We vertelden de winkeljuffrouw dat de mannen zo verbaasd waren dat alle jongeren naar de filosofie boven gingen. Mij persoonlijk viel het op dat economie blijkbaar echt iets is voor oude grijze mannen. De juffrouw vertelde ons dat meneer Heertje eigenlijk ook boven had moeten signeren, omdat daar de economieboeken liggen. Beneden was bovendien helemaal geen ruimte voor een signeersessie. "Maar ja, professor Heertje wilde pér se beneden zitten..." vertrouwde de juffrouw ons toe. "Tja, oude grijze mannen hè?" sprak ze met een zucht.