Een verhaal

Voordat ik dit verhaal vertel, zijn er twee dingen die je moet weten:

1. Ik ben al een paar maanden bezig met mijn afstudeeropdracht, wat niet altijd van een leien dakje gaat.
2. Enkele weken geleden kreeg ik voor mijn 24e verjaardag een "stand by" pakket van mijn vriendinnen L., H. en M., met daarin een pak fruitella, een flesje sisi no bubbles en een roze zonnebril.

Dan komt nu het verhaal.

Vrijdag zat ik op de universiteit achter de computer. Mijn afstudeeropdracht had een poosje stil gelegen, omdat één van de geïnteresseerden in mijn onderzoek was afgehaakt. Ik had daardoor een paar onproductieve weken achter de rug, maar ik zat er eindelijk weer eens lekker in. Halverwege de ochtend bleek helaas dat mijn geluk van korte duur was: via de telefoon kreeg ik te horen dat ook geïnteresseerde nummer twee afhaakte. Voor de tweede keer kwam mijn onderzoek op losse schroeven te staan en de moed zonk me in de schoenen.

Net op het punt dat ik besloot er de brui aan te geven, het weekend voor geopend te verklaren en vooral niet te denken aan hoe het ooit goed moest komen met mijn onderzoek, stonden ze achter me. Mijn reddende engelen. “Ben je er klaar voor?” vroegen ze. Ik had geen idee waarvoor, maar ik was er helemaal klaar voor.

Ik werd ontvoerd door mijn drie vriendinnen. Ik mocht niet meer langs huis. Ik sputterde nog tegen dat de fruitella’s thuis lagen maar dat was niet erg. Ik moest meekomen en ik wist niet waarheen.

Wat volgde was een geweldig verjaardagscadeau, en de meest effectieve manier om mijn afstudeerellende te vergeten. We namen de trein naar Nijverdal, waar weinig te doen is maar wel een Stay Okay hostel ligt midden in het groen. We checkten in en uit de tas van L. werden een extra tandenborstel, pil en handdoek tevoorschijn getoverd. Langzaam drong tot me door dat ik het gelukkige doelwit was van een groots opgezette geheime actie en dat we voor heel even op vakantie waren met zijn vieren.

De rest van de dag vermaakten we ons met beachvolleyballen, voetballen op blote voeten, witbier drinken, Grieks eten in het bruisende Nijverdal en poolen. Later riepen we M. uit tot sportvrouw van het weekend en dronken we wijn drinken op de stapelbedden in onze kamer, terwijl we de grote vragen des levens bespraken. De volgende ochtend werden we gebroken maar gelukkig wakker en genoten we van een ontbijt met minstens 20 enthousiaste vogelaars in onze nabijheid. Toen we rond het middaguur weer in de trein terug naar Enschede stapten waren we, zoals L. het verwoordde, geheel gerevitalised. En dat in nog geen vierentwintig uur.