Ignorance is bliss

Een prachtige literaire titel, maar ik moet toegeven dat ik niet precies weet van wie die quote ook alweer is... Ach, het gaat erom dat ik het wel stoer vind staan, en bovendien past het bij wat ik vandaag te vertellen heb.

Wat ik namelijk zo mooi vind aan een weblog, is dat het erg anoniem is. Vooral de lezers van een weblog zijn anoniem. Ik heb wel eens overwogen om een gastenboek aan m'n log te plakken en een reactiemogelijkheid onderaan elke post lijkt me ook wel leuk, maar ik doe het lekker niet. Ik vind het wel veilig om niet te weten wie er mijn log allemaal lezen. Nu kan ik er zo af en toe lekker een beetje over fantaseren: wie zouden mijn log allemaal lezen? Zouden al mijn vrienden hem lezen? Vage bekenden, studiegenoten? Die oude klasgenoot die ik al jaren niet meer heb gezien? Zelfs totaal onbekenden? Of misschien leest wel helemaal niemand hem, en schrijf ik dit voor het luchtledige. Ik zal het nooit weten, het blijft bij het fantaseren. En dat vind ik helemaal niet erg. Ik kan gewoon lekker blijven schrijven waar ik zin in heb, zonder me zorgen te hoeven maken over wie dat allemaal lezen. Hallo lezer, leuk dat je zo anoniem bent!

Een nadeel van dit alles is natuurlijk, dat niemand me nu even snel via de reactiemogelijkheid kan vertellen van wie de uitspraak 'Ignorance is bliss' is.