Gemiste kans

Het had zo'n prachtige dag kunnen zijn... Het zonnetje schijnt, er is vrolijke muziek op de ratio, 't is bijna weekend. Ik had mijn rijbewijs kunnen hebben. Wat was ik dan blij geweest. Wat was het dan een fijne dag geweest. Fluitend op de fiets naar het gemeentehuis, en daarna langs de HEMA voor taart. 's Avonds naar Nijkerk, naar m'n ouders en hun auto, om lekker het hele weekend te rijden! Maar nee. In plaats daarvan zit ik hier een beetje voor me uit te staren. Te kijken naar alle mensen die blij zijn omdat het vrijdag is en de zon schijnt. Jaloers te zijn op het meisje naast me bij het CBR wat wel geslaagd was. Te balen!

Mijn instructeur, die lummel. Denkt zeker dat 'ie het makkelijker maakt om van te voren te zeggen dat ik een klap voor m'n kop moet hebben als ik zak. Denkt dat het helpt om te vertellen dat het de volgende keer moeilijker zal zijn, omdat het dan geen vakantie is dus een stuk drukker op de weg. Denkt zeker dat ik er van leer als ik eens flink met m'n neus op de feiten word gedrukt. Dat heeft 'ie mooi mis.

Bah. Bah. En nog eens bah. Wat een rotdag. Het had zo mooi kunnen zijn...