2009: het jaar van de burgerlijkheid

Tjonge, wat is het nieuwe jaar spetterend van start gegaan. Na een verhuizing op het randje van 2008, hebben D. en ik de eerste dagen van 2009 kunnen genieten van ons fijne nieuwe huis. Nu hebben we geen uitzicht vanaf de achtste meer, maar zitten we zielsgelukkig met een kop koffie naar de vogeltjes in de tuin te kijken, die we hebben gelokt met pindanetjes en broodkruimels. Bij onze oprit hebben we een lamp met sensor geplaatst, zodat het niet zo donker is als je aan komt met de fiets of auto. Met de vriendelijke buren hebben we al kennis gemaakt. En dagelijks is het een feest als ik de post op de deurmat vind, in plaats van in een metalen brievenbus waarvoor een sleutel nodig is. Mijn vrienden kijken me af en toe ongelovig aan maar het moge duidelijk zijn: ik geniet met volle teugen van ons grote rijtjeshuis.

Ook op andere fronten wordt het rustig in mijn leven. Vandaag is mijn laatste - of eerste - vrije dag, hoe je het noemen wilt; morgen begin in aan mijn nieuwe administratieve baan. Ondertussen vertrekken mijn dierbaren bij bosjes naar het buitenland. Was ik in het verleden vaak degene die vanuit een ver land mailtjes stuurde, nu kan ik eens voelen hoe het is om achter te blijven: morgen vertrekt mijn zusje voor twee maanden naar Thailand en over zes weken vertrekt vriendin M. voor maar liefst zes maanden naar Nieuw-Zeeland. Het is een geheel nieuwe gewaarwording maar best leuk om mijn dierbaren uit te zwaaien op hun verre reizen!

Ja, 2009 wordt voor mij het jaar van de burgerlijkheid. Na een drukke periode met veel veranderingen, lijkt het me heerlijk om een beetje ritme en voorspelbaarheid in mijn leven toe te laten. Eens kijken hoelang ik dat leuk blijf vinden. Ik zal in ieder geval proberen er verslag van te blijven doen.

Nu zou ik toch bijna het hoogtepunt van mijn eerste dagen van 2009 vergeten. De klapper op de vuurpijl. Vandaag zag ik, toen ik over de spekgladde wegen naar de stad glibberde om in de bieb te internetten omdat we thuis nog geen internet hebben, een metershoge sneeuwpenis voor de deur van een studentenhuis. Mijn 2009 kan niet meer stuk!