M'n oma

M'n oma is altijd een heel kwiek en bijdetijds vrouwtje geweest. Ze spreekt m'n neefje streng toe als ze vindt dat hij niet genoeg z'n best doet op school, ze neemt m'n opa in de maling terwijl ze mij een knipoog geeft en ze vliegt naar Canada om haar broer op te zoeken. Maar de laatste tijd gaat 't niet meer zo goed met m'n oma. Ze is een paar keer gevallen. Zomaar, midden op straat. Eén keer zakte ze in elkaar tegen een elektriciteitskastje, een andere keer viel ze plotseling met fiets en al om.

Gelukkig wordt mijn oma elke keer gered door heldhaftige mannen. De eerste keer werd ze thuisgebracht met de vuilniswagen.Toen ze de vuilnisman een paar dagen later tegenkwam informeerde hij bezorgd hoe het nu met haar was. Laatst parkeerde de ANWB man zijn auto zó, dwars op straat, om mijn oma overeind te helpen en naar huis te brengen. Wat een mannen.

Door al dat vallen is mijn oma een beetje onzeker geworden. Ze durft niet meer zo goed te fietsen. De familie spreekt bezorgt over haar. Maar ik weet het nog zo net niet. Volgens mij doet ze het expres. Volgens mij vindt ze het stiekem heerlijk om gered te worden door die stoere, heldhaftige mannen. En wie zou dat niet vinden? Ik geef mijn oma groot gelijk.