Wennen
Op zondagavond is het station het domein van de geliefden. Je ziet ze overal. Ze staan te zoenen, te knuffelen, te lachen, ze leunen met hun voorhoofden tegen elkaar. Vanavond stond ik er ook tussen. Te zoenen, te lachen, te knuffelen. Met mijn voorhoofd tegen een ander voorhoofd geleund. Net als duizenden anderen die op zondagavond afscheid moeten nemen.
Het was wel even wennen.
1 opmerking:
Wat een ontzettend mooi stukje!
Een reactie posten