De eik

Het lijkt erop dat de eiken buiten, waarop ik uitkijk vanaf mijn afstudeerplek, heel langzaam iets van groene blaadjes beginnen te krijgen. Ik weet het niet zeker, want het is begonnen bij de achterste boom en ik kan niet goed zien of dat wel echt een eik is. De voorste boom is nog steeds bruin en kaal. Maar als de zon zo blijft schijnen, kan het niet lang meer duren of ook die staat in miniscuul lichtgroen blad.

De vaste lezers van mijn blog weten wat dat betekent. Als de eiken in het blad staan... Gelukkig geeft de voorste boom mij nog even respijt, hij is mijn houvast, of mijn ijkpunt zo u wilt, maar zeker is dat het nu toch allemaal steeds dichterbij komt. Afstuderen, reizen, werken, verhuizen; een compleet nieuw leven staat mij te wachten. En dat allemaal dankzij de eik. Ik vind het reuze spannend.