Het gebeurt niet vaak dat ik zomaar lamlendig zappend op de bank hang. En al helemaal niet overdag. Maar áls dat gebeurt, dan heb ik een favoriet programma. Na alle belspelletjes, Tell Sell, R&B videoclips, tekenfilms en the Bold & the Beautiful, eindigt mijn zaprondje meestal bij een van de vele onzinnige Amerikaanse zenders die achteraan geprogrammeerd staan, namelijk Animal Planet. Het city-veterinary-police-achtige programma wat ze daar uitzenden is fantastisch. Ik leef ontzettend mee met de mannen en vrouwen in hun stoere blauwe uniformen, die met speciale auto's het hele land door rijden om dieren in nood te redden. De ene keer is het een stel verhongerde katjes met niesziekte, dan weer een hond met een ingegroeide ketting om z'n nek. De mannen en vrouwen in uniformen, de dierenartsen die de beestjes er weer bovenop helpen, de assistentes die het prikje moeten geven: ze houden van dieren, dan kun je gewoon zien. Die mensen hebben hart voor hun vak. Als de reclame komt, met die zielige beren waarnaar ik niet kan kijken, dan zap ik altijd even weg, maar al gauw zit ik weer aan de buis gekluisterd om de avonturen van het "vet-team" te volgen. Ik vind het hartverwarmend, eerlijk waar.