Yin en yang

Je geloof in de mensheid even kwijt? Kijk eens op GivesMeHope.com. Deze site staat vol lieve, ontroerende en grappige verhaaltjes met een hoog Joris Linssen gehalte (denk: tranentrekkende taferelen op het vliegveld). Ben je al die kleffe hoopvolle shit helemaal zat? Lees dan de ellendige maar minstens zo grappige verhaaltjes op tegenhanger FMyLife.com (want elke yin heeft een yang). Ik ben er nog niet helemaal uit welke site ik nou leuker vind. Jullie?

Leermoment

Alweer vier maanden ben ik aan het werk als management trainee bij een zorginstelling. Hoewel ik pas halverwege het acht maanden durende traject ben, heb ik het gevoel al veel te hebben geleerd. De belangrijkste verandering is er eentje die ik hopelijk de rest van mijn leven zal meedragen en is dan ook een echte doorbraak in Froukiwi-land.

Vroeger was mijn strategie: als je het even niet meer weet, onderneem dan actie. Mail, bel, praat en doe. Het liefst zoveel mogelijk, zo snel mogelijk en met zoveel mogelijk mensen.

Tegenwoordig is mijn strategie: als je het even niet meer weet, doe dan niks. Doe niks, wacht af, laat bezinken en de dingen komen vanzelf goed.

De dingen komen vanzelf goed! Ongelofelijk! Wie had dat gedacht.

Begrijpelijk

Een Tilburgs gemeenteraadslid staat onder vuur omdat hij steekpenningen zou hebben aangenomen. Nou moet ik toegeven, dat zijn ook wel HEUL lekkere dropjes.

Afradertje

Dit keer geen aanrader, maar een afrader. Ik had het natuurlijk kunnen weten want de naam zegt eigenlijk al genoeg: Stimorol Chocolate 'n Caramel. Kauwgom met een chocoladesmaakje? Ja, kauwgom met een chocoladesmaakje. Lieve mensen: Doe. Het. Niet.

Conditioneren in de praktijk, of: mijn grenzeloze vertrouwen in de wetenschap

Nu ik een jonge kat in huis heb, heb ik eindelijk de kans om mijzelf te bewijzen als psycholoog. Al die jaren theorieën stampen - over operant en klassiek conditioneren, stimulus, respons en bekrachtiging - zijn toch niet voor niks geweest. De laatste twee maanden heb ik getracht de theorie in praktijk te brengen en mijn kat te conditioneren.

De regels zijn simpel: doet de kat iets wat niet mag; straf haar dan. Doet de kat iets goed; beloon haar. Er zit echter een addertje onder het gras: de kat mag de straf niet met jóu associëren, maar alleen met de plek. Als de kat bijvoorbeeld voor het eerst op tafel loopt, moet er een negatieve ervaring aan de tafel gekoppeld worden, zodat de kat denkt dat dit een nare plek is en er niet meer komt. Je moet zorgen dat je jezelf níet aan die negatieve ervaring koppelt, want dan ontstaat de associatie: tafel + baas = niet leuk. Maar tafel zonder baas = nog steeds leuk. Resultaat: kat gaat op tafel als jij er niet bent en rent snel weg als je binnenkomt. Dus, wat zeggen de diverse kattenboekjes: zorg dat je de kat onopvallend straft. Een balletje naar de kat gooien, een blik met knikkers over de vloer rollen of haar onopvallend nat spuiten met de plantenspuit, dat zou afdoende moeten zijn. Tot zover de theorie.

De praktijk: kat loopt op tafel. Froukiwi schrikt en springt luidruchtig op: snel, tijd voor actie! Kat merkt dit en springt onmiddellijk van tafel. Froukiwi pakt plantenspuit en spuit wild kijkende kat - vele cruciale seconden na de vertoning van het ongewenste gedrag - nat. Resultaat: kat associeert 'Froukiwi' met 'plantenspuit' en 'tafel' met 'spannend'. In het ergste geval associeert kat 'tafel' zelfs met 'aandacht van Froukiwi'.

Nog een voorbeeld: kat springt op aanrecht. Froukiwi woest. Wel potver! Froukiwi rent naar aanrecht en plukt kat er vanaf. Foei! Stoute kat! Froukiwi denkt te laat aan plantenspuit. Froukiwi vloekt. Weer verkeerd aangepakt.

Nee, het is niet makkelijk. Toch had ik na dit aanrechtindecent de hoop dat mijn strenge straf een beetje effect zou hebben. Ik zette daarom 's nachts een omgekeerd leeg flesje op het aanrecht om de kat te testen. Ik had het kunnen weten: de volgende ochtend lag het flesje op z'n kant. Bovendien was de langpootspin in de hoek onder het keukenkastje verdwenen, en lagen er in plaats daarvan vijf losse spinnenpoten op het aanrecht.

Het moge duidelijk zijn: conditioneren is geen sinecure. Maar ik geef de moed niet op. Ik heb al die flauwe kattenboekjes de deur uit gedaan en lees nu een wetenschappelijke verhandeling over het gedrag en karakter van katten. Reuze interessant en ik leer er ontzettend veel van. Zo weet ik nu dat gedomesticeerde kattenrassen onderling genetisch net zo weinig van elkaar verschillen als de gedomesticeerde kat van zijn wilde tegenvoeter, wat wil zeggen dat de verschillende rassen weinig voorstellen. Ook blijkt dat katten sneller leren van een positieve bekrachtiging na positief gedrag, dan van het uitblijven van die bekrachtiging na negatief gedrag. Wat ik je zeg: reuze interessant. Ondertussen krabt de kat de krullen van de trap.

De Froukiwi Luistertip op Vrijdag

Tune in op Kink FM voor de laate dag van de Kink 1400 en geniet vlak voor het weekend van de mooiste (alternatieve) liedjes!

Regen, zon en de wereldeconomie

Als ik 's ochtends naar mijn werk ga kan ik kiezen uit twee routes. Ik kan de fiets pakken en het fietspad "buitenom" nemen, waarvoor ik eerst een drukke kruising over moet en mij in het gedruis van de grote ochtendverplaatsing begeef. Als het regent is dit mijn favoriete optie, omdat ik zo voorkom dat ik over een onverharde weg moet en mijn broekspijpen onder de modderspetters komen te zitten. Het heeft ook wel wat, om onderdeel te zijn van die drukte op de wegen 's ochtends. Moeders met kinderen, vaders met kinderen, scholieren op de fiets, zakenmannen in auto's, zakenvrouwen in auto's, en ik op mijn fietsje met mijn rugtas. Allemaal hardwerkende burgers die de wereldeconomie draaiende houden.

Maar wat óók kan, is de "binnendoorroute", en dan het liefst lopend. Dit is mijn favoriete route bij mooi weer. Dan laat ik de wereldeconomie links liggen en steek ik vlak bij mijn huis één weg over, waarna ik op een paadje door het bos terecht kom tussen de mensen die ook even niet aan de wereldecomomie meedoen en hun hond uitlaten. Daarna wandel ik over een onverharde weg met aan de ene kant een maisveld en aan de andere kant bomen, een weiland en koeien. Vanuit dat weiland stap ik zo het landgoed van de zorginstelling op, het zogeheten "instellingsterrein", en ben ik op mijn werk. Eerst maar eens een bakje koffie, denk ik dan.

Vandaag koos ik voor de laatste optie en terwijl ik daar zo wandelde in de vroege ochtend, met de zon op de bedauwde spinnenwebben en een dampende mesthoop in de wei, realiseerde ik me dat m'n herfstdipje mijlen ver weg leek, evenals de wereldeconomie. Wat een beetje zon al niet kan doen.

Herfstdipje

's Ochtends als de wekker gaat is het nog donker. 's Avonds tijdens de afwas wordt het alweer donker. De mooie nazomer lijkt voorbij en hoewel het vandaag warm is, is de zon nergens te bekennen en vind ik het zelfs overdag veel te donker. Het werk kan me even niet bekoren. Het grasveld waar ik afgelopen zomer vaak lag in mijn pauze, is ineens bezaaid met vieze natte bladeren. Alle dagen lijken op elkaar en ik kijk er niet naar uit om weer een hele winter lang mijn avonden op de bank voor de tv te slijten. Donker is stom, werk is stom, natte bladeren zijn stom, tv is stom, alles is stom. Blegh! Ik heb een herfstdipje.

Kanniekieze

Dansworkshops ontwikkelen en geven aan jongeren, bedrijven, particulieren. Meedoen aan twee weekenden vol dans- en muziekimproviatie. Een cursus inburgering ontwikkelen voor Duitse UT-studenten die in Nederland komen werken. Een fotoreportage maken van werknemers in uniform die rookpauze houden. Bij een toneelgezelschap gaan. Vrijwilliger worden bij mijn eigen baas en wekelijks gaan wandelen met een verstandelijk gehandicapte. Vrijwilliger worden op een school en dansworkshops geven. Meer stukjes schrijven op mijn weblog. Freelance teksten gaan schrijven. Toch weer contact zoeken met die ene ondernemer om hem te gaan helpen met zijn website en zijn trainingen. HR manager worden en een nieuwe afdeling opzetten bij een jong bedrijf. Foto's inplakken. Meer naar muziek luisteren. Nieuwe bands en artiesten ontdekken. Vaker naar het theater en het filmhuis gaan. Jonge trainees coachen. Een opleiding tot docent volgen. Van de tuin een paradijs maken. Op zoek gaan naar leuke meubeltjes, stoffen en accessoires om mijn huis mee in te richten. Weer gaan schilderen.

Er zijn zoveel manieren om creatief te zijn. Er zijn zoveel leuke dingen om te doen. Hoe krijg ik dat allemaal voor elkaar in één mensenleven?