Wakker worden met...

Ik ben nogal gehecht aan tradities, rituelen en regelmaat. Ik wordt zielsgelukkig van een duidelijk week- en dagritme: donderdagavond yoga, vrijdagochtend boodschappen doen voor het weekend, vrijdagavond samen pizza voor de tv, zondag wandelen in het bos. Om acht uur opstaan, om elf uur koffie met een koekje en om half zeven eten. Rust, reinheid, regelmaat: het zijn de ouderwetse drie R'en waar ik nog steeds baat bij heb.

Ook de vertrouwde stem die 's ochtends uit mijn wekkerradio schalt, geeft me de broodnodige houvast en zorgt ervoor dat ik de dag met een goed gevoel kan beginnen. Vroeger, in mijn oude studentenhuis, was dat de stem van Giel Beelen op 3FM. Soms vond ik hem wat irritant, maar zonder zijn "begin de dag met een dansje" was mijn ochtend niet compleet. Als ik bij mijn ouders was stond meestal Radio 538 op en hoorde ik Edwin Evers met zijn gulle lach: ook aan hem was ik gewend en dus gehecht. Later, in mijn flat, had de wekkerradio een zeer slechte ontvangst en schakelde ik noodgedwongen over op Qmusic. Anderhalf jaar lang werd ik wakker met Jeroen van Inkel. Zijn lieve ochtendprogramma met de "ach, het is allemaal nog niet zo erg"-ondertoon, zorgde ervoor dat ik vrolijk aan mijn dag begon.

Helaas heeft Qmusic nu een andere DJ in de ochtend. Jeroen is naar de middag verhuisd en 's ochtends schalt Ruud de Wild uit mijn wekkerradio. Nog even los van het feit dat de rommelige stijl van Ruud niet echt mijn ding is, ben ik al een paar weken danig in de war door die vreemde stem zo vroeg in de ochtend. Verbaasd luister ik naar de nieuwe interviews en de grappen met sidekick Jeroen (die andere). Ik zet de radio zacht, stap maar wat eerder uit bed, en trek van pure verwarring de verkeerde sokken aan. Ik mis mijn Jeroen!