Vandaag

Vandaag: een optelsom van de tijd die we in vier jaar over houden.

Mooi beeld

Vanochtend zag ik er weer één. Een werknemer met rookpauze. In zijn blauwe overal zat hij rustig op een stoepje voor een gebouw vol machines, met zijn voeten op het grasveld, vlak tussen de vogels die hun ochtendlied nog zongen. Hij rookte en keek voor zich uit.

Ik zie ze wel vaker en kijk er graag naar. Als ik fotograaf was zou ik ze vastleggen. In hun Burger King sloof, geruite koksbroek, keurig mantelpak, sleutelkoord met loginpasje of andere werkoutfit staan en zitten ze op stoepjes, geleund tegen muurtjes, bij achteruitgangen van winkels, en ze roken. Ze staan daar in hun eentje met hun sigaret, terwijl de economie aan ze voorbij trekt: automobilisten, fietsers en voetgangers die druk zijn met werk, thuis, plannen, leven. De wereld draait even zonder hen. Ze staan daar en ze roken.

Stukje

Ik heb al twee dagen zin om een stukje te schrijven. Al een paar keer heb ik de Blogger pagina geopend. Ik schrijf een paar zinnen, dan wis ik ze weer en begin opnieuw. Ik heb wel ideeën in mijn hoofd, maar de juiste woorden komen niet, of ze komen niet in de juiste volgorde. Uiteindelijk schrijf ik maar niks. Het lukt niet. Ik geloof dat ik momenteel even teveel stukjes heb geschreven, stukjes van mijn afstudeerscriptie. Het is niet anders: ik zit aan mijn stukjes-max.

Mening deel 2

Direct na het schrijven mijn vorige stukje bedacht ik me, dat het wel zo netjes zou zijn om "al die BN'ers" die overtuigd zijn van Uri, even te google'en. En dan blijkt ineens dat het nog wel meevalt met die overtuiging: zie bijvoorbeeld hier. Wil je meer weten (voor wie zich écht verveelt): google je rot en oordeel zelf.

Mening

Ooit heb ik me voorgenomen om op dit blog niet te schrijven over maatschappelijk of politieke aangelegenheden, maar mij louter bezig te houden met de vorm van wolken, ergernissen in de trein en andere onbenullige zaken. Ik wil graag alle soorten en maten mensen een paar woorden ter afleiding of vermaak aanbieden, en wil mij afzijdig houden van zoiets verdelends (dit is geen spelfout) als een Mening.

Momenteel spookt er echter een randgeval door mijn hoofd. Er iets iets waarover ik mijn Mening kwijt moet. Het is iets waar al veel mensen een Mening over hebben gegeven. Misschien begeef ik me dus op glad ijs. Maar ik neem het risico. Ik moet namelijk toch echt even iets kwijt over: Uri Geller.

Uri Geller schijnt lepels te kunnen ombuigen door iets met energie te doen. Daar is veel over gezegd en geschreven, en het blijkt dat een aantal mensen die hem hebben gesproken met stomheid zijn geslagen (ik noem de interviewer van de Tros Kompas, Pauw en Witteman, Albert Verlinde). Ook de mensen van Zinfo zien wel wat in Uri's verhaal. Mede door deze verhalen stond ik open voor Uri en zijn praktijken. Ik geloof dat er meer is tussen hemel en aarde, ik zie wel wat in het idee dat alles uit energie bestaat, en misschien zijn er wel mensen die op een Matilda-achtige manier iets met die energie kunnen doen. Ik was dan ook best nieuwsgierig naar De Nieuwe Uri Geller, het programma van SBS6.

Helaas werd ik tijdens de eerste uitzending ernstig teleurgesteld door Uri. De nieuwe Uri's waar men naar op zoek was, bleken meer goochelaars (ook wel: illusionisten, of de door Uri zelf verzonnen titel: mentalisten) dan mensen die echt speciale gaven of krachten bezitten. Ook Uri zelf wilde ons met een doorzichtig truukje laten geloven dat hij wist welke naam ik in mijn hoofd had, en verspeelde zo al zijn geloofwaardigheid. D. en ik besloten eensgezind dat Uri het bij ons verbruid had en zapten onverbiddelijk weg.

Nu vraag ik mijn toch iets af. Hoeveel kan die Uri nu werkelijk? Als je echt bijzondere dingen kan, waarom zou je je dan verlagen tot een goedkoop goocheltruukje op televisie? Maar aan de andere kant: zijn al die overtuigde BN'ers dan aan het samenspannen met Uri om zijn mythe in stand te houden? Dat lijkt me ook weer sterk.

Ik weet het niet. Misschien weet u het? Misschien weten mijn vriendinnen uit de televisiewereld het? Mij moet in ieder geval één ding van het hart: Uri, je viel me ontzettend tegen.

De kunst die reclame heet

Televisiereclames, hoewel nog niet alle, zijn de laatste jaren steeds meer kunstwerkjes op zich geworden. De reclamejongens zien in dat je mensen ook kunt binden aan een merk door middel van mooie beelden, goede grappen, verrassende verhaaltjes. Ik vind dat een zeer positieve ontwikkeling en wat mij betreft is de tijd er rijp voor dat ook radioreclame hieraan mee gaat doen. Elk half uur die schreeuwerige herrie over goedkope vliegtickets, betere verzekeringen of geweldige carrièresites; ik wordt er echt doodmoe van. Volgens mij is dat niet nodig. Ook het gehoor kun je dingen aanbieden die mooi of grappig zijn. Welke reclameman (of vrouw) durft het voortouw te nemen en maakt eens een reclame met een spannende muziekcompositie, een goede grap of een een paar mooie dichtregels?

Stof tot nadenken

Wegens langdurig wegblijvende inspiratie, hier nog een keer wat bekende of onbekende uitspraken van filosofen om de stilte mee te overbruggen.

• "De prijs die goede mensen voor onverschilligheid voor publieke zaken betalen, is dat dan slechte mensen over hen zullen heersen."
• "Wijze mensen spreken omdat ze iets te zeggen hebben; dwazen om iets te zeggen te hebben."
• "Gedwongen lichamelijke oefening schaadt het lichaam niet, maar kennis die onder dwang wordt vergaard, heeft geen vat op de geest."
• "Een hond heeft een filosofenziel."

- Plato (427-347 V.C.)

• "Elke betaalde baan absorbeert en degradeert de geest."
• "Geluk hangt van onszelf af."
• "Bij tegenspoed blijkt wie geen ware vrienden zijn."
• "Eén zwaluw maakt nog geen zomer."
• "Het ligt in de aard van verlangen om niet bevredigd te worden, terwijl de meeste mensen alleen maar leven voor de bevrediging van verlangen."

- Aristoteles (384-322 V.C.)

"Mensen gaan op pad om de hoge bergen, de machtige branding van de zee, de brede stromen, de weidsheid van de oceaan en de loop van de sterren te bewonderen en gaan aan zichzelf voorbij." - Augustinus (354-430 N.C.)

"Gewoon doorgaan. Gewoon doorgaan. Ik maakte alle mogelijke fouten, maar bleef gewoon doorgaan." - René Descartes (1596-1650)

"Vrije tijd is de moeder van de filosofie." - Thomas Hobbes (1588-1679)