Topdag

Afstuderen is geen pretje. Dagelijks zit ik op "de afstudeergang": een gang in mijn faculteit waar nog wat ruimte over was om een aantal pc's te plaatsen, en waar nu wegens ruimtegebrek een paar uitverkoren afstudeerders mogen zitten. Dagelijks zit ik daar dus, uit het raam te staren, te wachten op werklust.

Omdat de afstudeergang ook echt een gang is - een doorgang van de ene naar de andere kant van het gebouw - komen er regelmatig mederwekers voorbij lopen. Inmiddels herken ik veel medewerkers aan hun loopje. Zo is er de jongen die altijd haast heeft, dat kleine mannetje met die maffe korte passen en de vrouw die rustig op haar hakken voorbij schrijdt. Ook een aantal van mijn afstuderende vriendinnen, die ofwel op de afstudeergang zitten, ofwel een van de lucky few zijn met een werkplek op een echt kantoortje, kan ik al van verre herkennen aan hun loopje.

Vandaag zat ik weer uit het raam te staren, toen er iemand langs sprintte. Het was een echte sprint, op hoog tempo, en ik dacht chagerijnig: zeker weer zo'n overdreven ijverige student met haast. Maar toen werd er ineens een handvol pepernoten over mijn toetsenbord gestrooid. Ik schrok me rot, keek op, en ja hoor: twee pieten. Blij sprokkelde ik de pepernoten bij elkaar, om vervolgens met volle mond mijn aandacht weer voor minstens vijf minuten in opperste concentratie op mijn beeldscherm te richten.

Zwarte Piet, you made my day.

Lief liedje

Colbie Caillat - Bubbly

Klik hier om het liedje te luisteren. Oké, het clipje is een beetje cheezy, maar dit was de snelste manier die ik kon bedenken om de muziek met mijn lieve lezers te delen. Dus mijn tip: gewoon opzetten, beeldscherm uit en lekker luisteren.

Aangeboden

Er zijn nog steeds mensen die gebruik maken van de voorloper van Marktplaats. Soms lees ik ze, die ouderwetse kartonnen oproepkaartjes op het prikbord in de supermarkt. Meestal zijn ze van meisjes van 14 die een oppasbaantje zoeken, volwassenen die in slecht Nederlands klus- of schoonmaakdiensten aanbieden, dames die goedkoop vlechtjes in het haar maken, gezinnen die van hun puppy's of kittens af willen en ouderen die eikenhouten meubels proberen te verkopen. Vandaag hing er een wel heel merkwaardig kaartje bij:

"Aangeboden. Tengere student (19) voor vrouwen in alle soorten en maten. Graag reageren voor 22:00. Tel: 06-...."

Ik mag toch hopen dat dát een grap is geweest. En als het een grap is geweest: wat een vreselijke vrienden moet die jongen hebben.

Ronja-feest

Van de webshop waar ik mijn Ronja-dvd bestelde kreeg ik een mailtje terug: of ik toch zelf maar even de taalfunctie van de dvd wilde controleren. Als het niet klopte, mocht ik hem alsnog terugsturen. Op de hoes van de dvd stond toch echt "Nederlands gesproken", dus weinig hoopvol stopte ik vanmorgen de dvd in de speler. Op zo'n moment gloeit er toch vaak een sprankje hoop op en spreek je jezelf toe, om teleurstellingen te voorkomen: "zóu het dan toch... Ach nee, het zal wel niet zo zijn." Maar waarempel, wonder boven wonder bleek de dvd toch Zweeds gesproken te zijn. Met Nederlandse ondertiteling.

Joepie! Wat een feest! Het schijnt het hele weekend te blijven regenen en waaien; het ideale weer voor een Ronja-zondag. Jag är glad!

Mijn Ronja-drama(tje)

Al een tijdje probeer ik de Zweedse film Ronja Rövardotter, oftewel Ronja de Roversdochter, te bemachtigen. Als kind was ik al groot fan van Ronja; af en toe werd de film op zondag uitgezonden door de VPRO en dan zat ik steevast voor de televisie. Deze heerlijke film, naar een verhaal van Astrid Lindgren en vol prachtige natuur, gekke aardmannetjes en avonturen in het bos, was - samen met de boeken van Rita Verschuur - voor mij dé reden dat ik per se een keer naar Zweden wilde.

Helaas was de film tot voorkort nergens in Nederland te vinden. Ik had 'em een keer gedownload uit de digitale filmcollectie van het netwerk hier op de universiteit, maar die versie bleek geen ondertiteling te hebben. Na teleurgesteld de film weer van mijn computer te hebben gegooid en het hele internet afgestruind te hebben naar een Ronja-versie met Nederlandse ondertiteling, besloot ik dat er maar één ding opzat: de VPRO schrijven.

Terwijl dit klusje op de lange-termijn-stapel kwam te liggen, deed ik een paar weekenden geleden een geweldige ontdekking toen ik door de krant bladerde. Tot mijn vreugde zag ik dat op zaterdagmiddag Ronja de Roversdochter zou worden uitgezonden! Ik schreeuwde "RONJA!" en deed een vreugdedansje. Ik programmeerde de middeleeuwse videorecorder en belde mijn zusje, om de film voor de zekerheid ook nog met de dvd-recorder te laten opnemen. Hoera!

Helaas kwam ik die middag weer voor een teleurstelling te staan: de videorecorder, dat stomme ding, had geweigerd aan te springen en de film was niet opgenomen. Maar: gelukkig was daar de opgenomen dvd-versie nog. Om de een of andere reden besloot ik bovendien nog eens op internet te kijken of er écht geen Nederlandse Ronja-dvd te krijgen was, en vond toen op een forum vol Ronja-fans een heuglijk bericht: in oktober van dit jaar was Ronja in Nederland op dvd uitgebracht! Een site die de dvd verkocht vertelde mij: "ondertiteling: Nederlands", dus direct klikte ik op "bestellen". Daarna belde ik mijn zusje: die dvd hoef je niet meer te branden hoor, ik heb een officiële besteld!

Anderhalve week heb ik in spanning gezeten tot de Ronja-dvd in mijn brievenbus zou vallen. Ik verheugde me al op een zondagochtendje in pyama voor de tv, met een boterham met vlokken op een bordje op schoot, net als vroeger. En ja hoor, gisteren was het zover. Blij scheurde ik de dikke envelop open en daar kwam de derde teleurstelling: volgens de hoes was de dvd Nederlands gesproken! Niks geen Nederlandse ondertiteling, geen grappige Zweedse woordjes die je kunt proberen na te zeggen. Het enige wat ik kon uitbrengen was de uitroep die ik afgelopen zomer van mijn Zweedse vrienden heb geleerd: HERREGUD!

Ik heb de website maar gemaild of de dvd écht in het Nederlands is, en zoja, dat ik 'em dan ingepakt en wel terugstuur in verband met verkeerde informatie op de website. Misschien klinkt dit wat overdreven, en voor sommige lezers zal dit een lang en saai verhaal zijn. Maar ikzelf kan niet lang genoeg doorzeuren over Ronja en baal nu als een stekker. Hopelijk komt er nog een oplossing: misschien krijgt ik alsnog een Zweeds gesproken versie thuisgestuurd en anders kan ik 'em altijd nog via een Zweedse site bestellen, met Engelse ondertiteling.

Maar eigenlijk wil ik dat allemaal niet. Ik wil geen Engelse ondertiteling. Ik wil geen stomme Nederlands geproken Ronja en ook geen opgenomen Ronja van de televisie met reclame ervoor en erna. Ik wil gewoon de enige echte, mijn jeugdheldin, precies zoals vroeger. Ik wil Ronja!

Vroeger was alles beter

Ik weet niet of u vroeger wel eens Chocoprince koeken te snoepen kreeg, maar ik wel. En ik heb daar zeer goede herinneringen aan. De koeken zaten met vijf in een netje, daarnaast waren ze individueel verpakt in een glimmend papiertje wat je op kon rollen tot een mooi balletje. Als ik een Chocoprince at bij mijn oom en tante, dan gaven we de chocoprinceballetjes altijd aan de kat; die kon daar zo grappig mee spelen.

Ik vind het dan ook jammer dat de verpakking van Chocoprince is veranderd. De charme is er toch wel een beetje af, nu ze in een plastic pakje zitten wat je niet kunt oprollen tot een balletje, en bovendien met zijn zessen in een kartonnen doosje komen. Het kan zijn dat ik me vergis, maar het lijkt zelfs of ze íets minder lekker smaken dan vroeger.

Lollig

En dan nu: tijd voor een kwartiertje studieontwijkend gedrag. Check de website omroephumor.nl voor lollige uitspraken van treinconducteurs.

Meer ergernissen

1. Mijn band, die ik vrijdagmiddag heb geplakt, staat nu alweer halfzacht in de fietsenkelder. Ik heb vriends fiets maar weer gepakt, en kan alleen maar hopen dat het niet gaat regenen, want dan word ik door het ontbreken van een voorspatbord enorm smerig.
2. Twentse piratenzenders. Voor de randstedelingen onder ons: dat zijn zenders die illegaal uitzenden op radiofrequenties van anderen - helaas alomtegenwoordig hier in het oosten. Ze draaien enkel vreselijk oubollige Hollandse hoempamuziek, die, afgaande op wat ik hier van de steigers hoor schallen, zeer populair is onder Twentse bouwvakkers. En ik ben heus de beroerdste niet: één piratenzendertje die op vrijdagmidag door 3FM heen tettert, daar kan ik nog wel om lachen. Maar als ik 's avonds mijn wekker probeer te zetten op Qmusic (de enige normale zender die ik hier een beetje kan ontvangen met de antenne), en ik hoor alleen maar die irritante piratentroep, hoe ver ik ook aan de tuning knop draai: niet grappig.
3. Blogger. Dit prachtige weblog-schrijf-programmaatje kan wel genummerde lijstjes maken, maar geen genummerde lijstjes die met vijf beginnen.

Ergernissen

1. Mijn band is lek. Nu moet ik hem beneden in de fietsenkelder gaan ophalen en hem in de lift naar boven brengen om op de gallerij te gaan plakken.
2. In mijn t-shirts zitten soms ineens kleine gaatjes waardoor ik mijn kast ervan verdenk onderdak te verlenen aan motten. Ik heb geen zin om uit te zoeken hoe ik van die beesten af kom. Straks moet ik mijn hele kast nog gaan leeghalen.
3. De linkerbroekspijp van mijn spijkerbroek is kapotgelopen omdat mijn ene been korter is dan het andere. Nu is 'ie tot aan de zijnaad gescheurd en blijf ik steeds met dat losse stuk stof aan de trapper van de fiets van vriendlief hangen die ik had meegenomen omdat mijn eigen band lek is.
4. De belastingdienst.

Quote van de dag

"Ik heb een plan: ik maak nooit meer een plan."

Acda & de Munnik - Dan leef ik toch nog een keer