Vandaag gespot, deel 2

In het wild:

• een palmpasen optocht met kleuters.

Vandaag gespot

In het wild:

• twee konijntjes;
• een kleine bonte specht aan het werk;
• een haas;
• een roofvogel (van onbekend merk);
• een muisje.

In de wei:

• een rollende pony;
• heel veel lammetjes.

Lievelingsboek

Mijn weekenden breng ik in alle luiheid door met vriendlief D. We slapen uit, doen boodschappen, wandelen door de Waterleidingduinen of over de Lonnekerberg, kijken een filmpje en doen verder niet bijster veel. Soms lezen we wat. Ik lees de krant, een boek, of een van de achterstallige tijdschriften die zich onder mijn salontafel opstapelen. De artikelen die over defensie gaan, of nationale veiligheidsteams, of andere stoere dingen, bewaar ik voor D. En hoewel D. meestal niet zo'n lezer is, is er één boek wat we elk weekend weer met plezier uit de boekenkast halen: de atlas. Elk weekend hebben we wel een topografisch vraagstuk. Ligt Zweden noordelijker dan Canada? Ligt Sittard dicht bij Weert? Waar zullen we straks gaan wonen? Waar ligt Cuba precies ten opzichte van Mexico? Hoever is het rijden naar Umeå? Waar liggen de plaatsen die voorbij kwamen in de serie 'Into the west'? Hoever ligt Fiji af van Australië? Waarnaartoe zouden we het liefst gaan backpacken?

De atlas van D, een verweerd en dun gevalletje waarin Rusland nog de USSR heet, is mij zeer lief. Elk weekend hangen wij boven die atlas en dan dromen wij, we dromen van verre landen, onbekende plaatsen en een spannende toekomst.

Gehaktbal

Telkens als ik de reclame van Croma op de radio hoor, word ik een beetje kwaad. "Jaaah, hai Suuuus, met mij! Ik sta hier bij de Croma-stand en heb net een gehaktballetje van ze gegeten, zoooo lekker! Dus ga gauw even naar de Croma-site voor tips schat, want zo wil ik mijn gehaktballetjes voortaan altijd!"

Wel alle %&*$#^%#! Is dit nou de moderne man? Sodemieder op kerel, en ga je eigen gehaktballetjes bakken!

Het einde

Het eind lijkt nu echt in zicht. Of althans, het begin van het einde. Ik kan het niet meer ontkennen. Ik wordt volwassen. Hoe ik dat zo zeker weet? Laatst had ik met vrienden een gesprek over hypotheken.

Sportschool revisited

Enkele maanden geleden schreef ik er nog een enigszins spottend stukje over. Vandaag de dag moet ik bekennen dat ik zelf meedoe aan het bijzondere sportschoolfenomeen. Eén keer in de week trek ik de stoute (sport)schoenen aan en begeef ik me naar de sportzaal alwaar ik een step en een matje klaarleg, om me vervolgens samen met vijftien gelijkgestemde "meiden" een uur lang in het zweet te werken. Voor ons staat een juf met een microfoontje en een strak pak, die ons al roepend en - zoals het een echte sportschooljuf betaamd - af en toe meezingend door het uur heen loodst. Op het groot uitgevallen opstapkrukje van Reebok doen wij onze oefeningen, met hippe namen zoals squat en turn-step. De foute doch vrolijke muziek met energieke beat maakt het af en zo trekken we de belangstelling van menig voorbijganger langs het grote raam van de sportzaal.

Ik hoop altijd maar dat er geen bekenden langs lopen en doe tegen mijn vrienden een beetje lacherig over deze nieuwe hobby. Maar stiekem moet ik bekennen: ik vind het heerlijk, dat power step.

Tv-tip

Het programma is verrassend, grappig, mooi, eerlijk en een medicijn tegen vooroordelen, én tegen de angst voor alles wat anders is. Het is wel een beetje extremer geworden sinds vorig seizoen en bovendien was gisteren alweer de laatste aflevering van het huidige seizoen op tv. Toch blijft het één van mijn favorieten: Puberruil.

Gelukkig kun je op de website oude afleveringen bekijken. De aflevering over Rolf en Saman was laatst in opspraak en heb ik niet gekeken, maar de aflevering over Johnny en Thomas is mijn absolute tip. Ik moest bijna een traantje wegpinken. Kijken!