baaldag

Bah. Ik ben met mijn verkeerde been uit bed gestapt. Ik heb nergens zin in. En het is pas maandagochtend. Hoe moet dat nu verder van de week... Op zich is er niks mis met deze week hoor. Het is zelfs best een lekker weekje. Ik hoef bijster weinig te doen. Ik kan lekker een beetje bijkomen. Een beetje relaxen. En wat leuke dingetjes doen zo nu en dan. Maar zelfs daar heb ik geen zin in! Ik heb gewoon nergens zin in. En ik erger me overal aan vandaag. Ik erger me aan de rotzooi in dit studentenhuis. Het kaasfondue-prutje in de gootsteen, de natte theedoeken op de keukenvloer, de wijnglazen in de woonkamer, noem het maar op. Waarom ruimt niemand hier zijn rommel op?! Bah, bah en nog eens bah.

Tsja, soms heb je dat, van die dagen. En dan nog iets! Afgelopen weekend waren we bij W, jarige broer van L. Hij heeft een heel ander leven dan wij, maar het is het leven dat we ook hadden kunnen leiden. L en ik zijn nu eche studenten, met studentenvrienden, studentenbijbaantjes en studentenverenigingen. We hebben het naar onze zin, maar eigenlijk hadden we prima gepast in dat andere leven. Dan hadden we nu misschien wel samengewoond, ergens in Amersfoort, vlak bij W. Dan werkten we allebei, of we studeerden in de buurt. Op zaterdag ging ik dan naar de markt met mijn moeder, en 's avonds uit met onze vrienden. Op zondag wandelen met de hond, en maandag weer naar school of werk. Ja, zo zou het heel goed gegaan kunnen zijn. Een heel ander leven dan wat ik nu leidt, maar ik zou het best fijn hebben gevonden. Het herinnert me eraan hoe relatief mijn studentenleventje eigenlijk is. Die gedachte blijft meestal een poosje hangen nadat ik bij W ben geweest. Het geeft me een vreemd gevoel. Het leven dat ik ook had kunnen leiden...

Baaldag of niet, ik heb wel weer genoeg gefilosofeerd. Het is inmiddels alweer 11 uur, hoog tijd om eens iets nuttigs te gaan doen!