Aaf bedankt
Ik ben nogal gehecht aan mijn vaste columnisten. Zoals ik ooit al schreef dat ik gehecht ben aan "mijn" dj in de ochtend, zo ben ik er ook gehecht aan om 's ochtends rustig een krantje te lezen met daarin "mijn" columnist. Jarenlang las ik de Volkskrant en volgde ik Remco Campert op de voorpagina, die zo leuk over de poes kon schrijven. Ook volgde ik Martin Bril, die nooit meer zal schrijven maar die nog steeds een beetje mijn voorbeeld is.
Tegenwoordig lees ik een andere krant. Na wat frustraties over de bezorging van de Volkskrant in mijn oude flat en een krantloze periode daarna, lees ik nu de jonge en frisse NRC Next. Het was even wennen, maar ook met deze nieuwe krant begin ik mijn vaste rituelen te ontwikkelen. Zo staat er op pagina 2 altijd een column van Aaf Brandt Corstius. Nou las ik die in het begin niet altijd, maar steeds als ik tijd over had las ik hem en de laatste weken is Aaf aan mij gegroeid. Zelfs zozeer aan mij gegroeid dat haar column nu vaak het eerste is dat ik lees op pagina 2.
Eindelijk weer een vast ochtendritueel en wat las ik nou gisteren in de krant?! Aaf gaat naar de Volkskrant!! Wel potverdikkie. Je wordt bedankt Aaf.