Let's twist

"Linkervoet op geel. Rechterhand op blauw. Linkerhand op rood."
"Aaahh! Neee! Au! Whieeehihihihieee!"

Vandaag in m'n koffiepauze bij wijze van anti-stress activiteit een paar potjes Twister gespeeld. Gegarandeerd een leeg hoofd na afloop, en bovendien nog goed tegen spierpijn ook. Let's twist baby!

Van uw wetenschappelijke recensist

Nu we toch zo lekker bezig zijn, eentje speciaal voor alle studenten onder ons. Als je op internet artikelen zoekt voor een literatuurstudie: check Google Scholar. Zoekt in alle online publicaties. Als dat niet handig is!

Van uw party recensist

Zaterdagavond. Stappen met twee vriendinnen. We belanden in Club Elit, een nieuwe tent ergens in een duister steegje in het centrum van Enschede. De aankleding is mooi: veel licht, veel ruimte, veel spiegels en twee lounge hoeken met felle kleuren. Het personeel is vriendelijk, het publiek hip maar relaxed en de muziek buitengewoon dansbaar. Als ik om een glas kraanwater voor de dorst vraag, krijg ik van de barman een pul water met citroenlimonade, en een glimlach. Gratis. Conclusie: goeie tent! Voor de Enschedese party people onder ons: Club Elit, een aanrader.

Fris koppie

Ha! Na vier maanden is mijn warrige coupe weer een beetje bijgeschaafd door de kapper. Zelf heb ik er naderhand reuze hippe colour mousse doorheen gedaan, voor de nodige 'bruisend blonde' effecten. De finishing touch bestaat uit een beetje gel. En tadaa! Ik heb weer een heerlijk fris koppie.

Verbod

Werkelijk waar. Ze zouden het die nietsnutten van mannen moeten verbieden om op zaterdagmiddag verveeld achter hun vriendin aan te sjokken door de overvolle H&M. Het is er verdomme al zo druk, als ik me dan ook nog langs die chagerijnig kijkende mannen in leren jassen moet wringen, vergaat me bijna de lol in het winkelen. Heren: als u niks te zoeken hebt in de H&M, buiten wachten s.v.p. Dank u.

Gevonden

Aan alle sterke mannen die hebben gereageerd via de mail, sms of blogger comments, en alle nobele dames die hun broer tijdelijk willen afstaan:

Bedankt. Werkelijk hart-ver-war-mend. Ik wist niet dat ik zoveel broers had. Het liefst zou ik nu meteen naar mijn nieuwe broertjes toe fietsen om ze stuk voor stuk te omhelzen.

Ik stel voor dat we nu een knuffelen-met-Froukje schema opstellen, zodat ik altijd een broer tot mijn beschikking heb.

Gezocht: grote broer

Gezocht. Grote sterke man voor broer-zus relatie. Geen bijbedoelingen. Sterke warme armen een must. Reacties o.v.v. 'grote broer' naar dit e-mail adres.

Koffie

We chatten over koffie, iDarkDesign en ik. Ik krijg spontaan zin. Ik ren naar beneden en zet een kop koffie. Als ik terug kom ruik ik aan mijn handen. Hè lekker. Ze ruiken naar koffie. Da's van het koffieschepje. Hij zegt dat hij geen schepje heeft, maar een tuitje aan het koffiepak. Daar giet hij de koffie uit. Kan ook. Ik drink mijn koffie het liefst uit een mok, met een dikke laag opgeklopte melk er bovenop. Hij drinkt hem het liefst uit een glas. Onze kamers ruiken naar koffie. We drinken samen een bakkie. Via de digitale snelweg. Gezellig.

Niks

"Je hebt al een week niet gelogd!" riep Kaneel vandaag uit. Klopt. Ik heb al een week niet gelogd. Soms heb je gewoon niks te zeggen. Zoals Loesje zou zeggen:

Nee
dat klopt
ja

Dipje?

Weet je wat je 'es moet doen als je even een herfstdipje hebt? De fles zonnebrand van onder uit je kast opdiepen, de dop openschroeven, het plakkerige zand van de randjes vegen met je vinger. Vervolgens je ogen dicht doen, de fles goed onder je neus houden, een beetje lucht eruit knijpen, en dan de geur van de zomer opsnuiven. Mmmm. Twee seconden gegarandeerd zomergevoel.

Sint rules

De stoomboot. Pakjesboot 12. De zwarte pieten die staan te dansen en te zwaaien. Sinterklaas onderin de motorkamer met zijn werkmijter op. Rik, die zich zorgen maakt omdat Sinterklaas te laat is. De kinderen, die vol spanning op de kade staan. Heel Nederland wacht. En dan is 'ie daar eindelijk! Die goeie ouwe Sint, met zijn lange witte baard en zijn lieve ogen. Hij heeft zijn officiele mijter op gedaan. Hij geeft zijn paard Americo een klopje. Hij kijkt in het grote boek naar de namen van alle kinderen die hij moet bezoeken. Hij vergeet er niet één.

De kinderen roepen. De volwassenen lachen. Even geen gezeur, even geen chaos in het land. Alles wordt opzij gezet voor Sinterklaas. Wat zouden we zonder hem moeten? Hij krijgt het druk de komende tijd. Al die kinderen, al die gezinnen, al die schoorstenen. Gelukkig heb ik nog een stuk winterwortel in de koelkast liggen.

Afwassen

Afwassen. D’r is niks ‘an. Het is een rotklus. Vieze borden en zware pannen. Teveel kopjes. De knoflookpers. Afdrogen is ook een rotklus. Vooral als de afwasser stiekem het bestek onderin de bak heeft gelegd en dat tevoorschijn tovert als al het andere al afgedroogd is en jij net denkt klaar te zijn. En dan die vieze natte theedoeken. Nee, niks ‘an.

Afwassen. Het begint met een ellenlange discussie over wie er de meeste plicht heeft om te helpen. “Ik kan niet, want ik moet zo trainen”, “ik heb gisteren al afgewassen”, “ik heb maandag én gisteren afgewassen”, “ik heb gisteren gekookt en maandag afgewassen terwijl ik maar twee keer mee eet deze week!” Als de strijd beslecht is rennen de winnaars verheugd de keuken uit en gaan de verliezers aan de slag. Eerst de tafel afruimen. Dan de vuile kopjes uit de woonkamer halen. De borden en de pannen afspoelen en opstapelen, het aanrecht reorganiseren. Een lekker sopje maken, en het feest kan beginnen.

Afwassen. Eigenlijk best gezellig. Buiten wordt het donker, het water voor de thee staat al op. De kopjes rinkelen in het warme sop. Je staat daar zo met z’n twee. Te spetteren aan het aanrecht. Je kunt een beetje gek doen, samen meezingen met de radio, of een serieus gesprek voeren. Je bent lekker bezig met je handen, je hoeft elkaar niet aan te kijken, een ideale situatie voor ontboezemingen. Tijdens de afwas leer je elkaar kennen.

Afwassen. Als de vaat eindelijk klaar is wordt het water in de theepot gegoten. De droger is bezig met zijn laatste vorken, de wasser veegt het aanrecht af met een doekje. Er worden kopjes en lepeltjes verzameld. Degene met de luidste stem brult naar boven: “THEE!” Huisgenoten komen van de trap af gedenderd. Dan ploffen we met z’n allen neer op de bank, net op tijd voor Friends.

Afwassen. Het hoogtepunt van de dag.

Lekkah! (deel 2)

Ook lekkah: op een koude donderdagavond naar je vriendinnetje fietsen, je pantoffels uit je tas halen, een fles fles rosé ontkurken, alle kaarsjes aansteken, en dan samen wegzwijmelen bij Notting Hill.

Een waarheid als een koe

Mooi verhaaltje in de universiteitskrant van deze week.

Houvanjou

Ik presenteer u... een positief geluid in deze o zo sombere tijden. Spits allen uw oren. Hier komt 'ie.

Ik houvanjou!

(zegt het voort)

Froukjes

Ik ben blijkbaar niet de enige Fruitige Froukje op deze aardbol. Bovendien is Froukje nu te koop. En wat dacht je van deze Froukje? Best schattig. Oké nog eentje dan: Froukje op Ameland.

Me zussie en ik

Als ik in het weekend thuiskom is ze altijd druk. Met d'r zaterdagbaantje bij de slager, met d'r nieuwe opleiding, met de vrienden die ze op vakantie in Spanje heeft ontmoet, met d'r brommer, met d'r vriendinnen, met bijslapen voor ze 's avonds naar de discotheek gaat, met nieuwe tassen en schoenen kopen. Eigenlijk spreken we elkaar dus niet zo vaak. Maar toch is het me zussie. En me zussie en ik, da's best wel gezellig.

Lekkah!

Weet je wat ik graag doe met mijn vriendinnetje? Op zaterdagavond uitgaan tot diep in de nacht. Om zes uur 's ochtends op ons bed neer ploffen en doodmoe in slaap vallen. En dan de volgende dag tot vier uur 's middags in onze pyama blijven rondlopen, broodjes uit de oven maken en thee drinken, en dan samen op de bank, stinkend naar zweet en kroeg, met onze voeten onder een dekentje, naar Teigetjes Film kijken. Lekkah!

Teus

Lang en breed voor ik werd geboren had ik al een naam. Toen ik nog veilig binnenin de buik van mijn moeder zat, noemden mijn ouders en oom en tante me Teus. Teus, omdat het zo'n maffe naam is en bovendien voor zowel een jongetje als een meisje geschikt is. "Hoe is het met Teus?" vroeg ome Piet dan bijvoorbeeld. Toen ik eenmaal onder de mensen kwam, werd ik onmiddelijk omgedoopt tot Froukje. Af en toe noemde ome Piet me nog wel eens Teus. Tegenwoordig doet niemand dat meer. Maar als ik heel eerlijk ben, dan voel ik me nog altijd een beetje Teus.

Ere-titel

Ik sprak net ex-vriendje H (de flierefluiter). "Weet je wat je nu bent geworden voor mij," zei hij. "Een intellectuele vrouwenvriend met wie ik naar de betere film kan."

Is het niet prachtig?

Agenda

Ik zocht mijn agenda. Ik keek in mijn tas. Ik zag geen agenda. WAT? Geen agenda?! Ik haalde m'n tas overhoop. Nog steeds geen agenda. Paniek! Als kind van de moderne maatschappij ben ik ernstig afhankelijk van mijn agenda. Geen agenda betekent geen overzicht, erger nog: geen agenda betekent dat mijn hele hebben en houwen ergens op straat ligt. Ik stelde me de grootste doemscenario's voor waarin één of andere idioot mijn agenda in de trein had gevonden en nu mijn hele privéleven aan het doorspitten was. Ik voelde me compleet ontheemd. Tot mijn moeder (de schat) op het heldere idee kwam om maar meteen te bellen naar laatste plek waar ik was geweest. Hoe slim! Ik belde naar de Vrije Universiteit. De docent bij wie ik een vak volg nam op. En godzijdank, hij had mijn agenda gevonden. Yes! Als er geen telefoonlijn tussen ons in had gezeten had ik de man ter plekke omhelsd.

Nu moet ik een week wachten tot ik weer bij mijn lieve agendaatje kan. Maar daar kom ik wel overheen. Het lijkt me een goede gelegenheid om eens te kijken of mijn geheugen nog werkt.

Hè gezellig

D'r hangen weer lichtjes boven de winkelstraten.

Stil staan

Tja. Ik weet dat elk woord teveel is en bovendien vreselijk cliché en trouwens ook helemaal niet in stijl met mijn fris & fruitig weblog, maar ik heb het gevoel er toch even bij stil te moeten staan. Je weet wel, de moord op Theo van Gogh.

Dus bij deze sta ik stil. Komt u even naast me staan?

Verliefd

Ik zapte er langs en het was liefde op het eerste gezicht. Hij had een blauw-wit streepjes shirt aan, warrige bruine haren en een guitige lach. En zijn accent, poehee, dat deed het 'em. Ik lig in katzwijm. Voor wie? De presentator van het jeugdprogramma op de belgische TV.

Begin de dag...

Meestal word ik 's ochtends wakker met Giel. Gelukkig niet in levende lijve, maar slechts met zijn radioprogramma op 3FM. Hoogtepunt van het programma is het o-zo-vrolijke liedje wat elke ochtend door een wakker gebelde luisteraar wordt gezongen:

"begin de dag met een dansje
begin de dag met een lach
want wie vrolijk kijkt in de morgen
die lacht de hele dag
jaaaa die lacht de hele dag"

Vanmorgen werd ik wakker met een andere radiozender. Ik stond op en liep een beetje norsig door het huis. Ik vroeg me af wat er aan de hand was: waarom zo somber? Het antwoord kwam toen ik mijn zingende huisgenootje de trap af hoorde huppelen: "Begin de dag met een dansje, lalala..."